انرژی گیاهی

انرژی گیاهی » انرژی ای است که از مواد گیاهی مانند چوب به دست می آوریم . این انرژی به صورت انرژی شیمیایی در گیاهان ذخیره شده است . به این مواد گیاهی " بیومس " یا زیست توده ( توده ی زیستی ) می گویند . هم اکنون برای تولید گرما ، الکتریسیته و تهیه ی انواع سوخت های وسایل نقلیه از مواد گیاهی استفاده می کنیم . چوب از شناخته شده ترین منابع انرژی زیستی به شمار می رود .

هزاران سال است که مردم برای فراهم کردن گرمای خود از هیزم استفاده می کنند . با این کار بسیاری از جنگل های جهان نابود شده اند . در روش نوین استفاده از انرژی زیستی ، این منبع انرژی به عنوان یک منبع انرژی تجدید پذیر ( نو شدنی ) به کار می رود ، زیرا با کاشت نهال می توان جنگل ها را نوسازی کرد . هر چند در اثر سوزاندن مواد گیاهی ، دی اکسید کربن در هوا پخش می شود ، اما گیاهانی که می کاریم و جایگزین آن ها می کنیم ، گاز کربن دی اکسید را برای رشد خود دوباره جذب می کنند .

منابع زیست توده

تقریباً همه ی گیاهان ، از چوب و برگ های گیاهان گرفته تا مقوا ( که از خمیر کاغذ به دست می آید ) را می توان یک منبع انرژی زیستی به شمار آورد . بعضی از توده های زیستی از پس مانده های مواد جنگلی ( تراشه ها و خرده های چوب )  ، کشاورزی ( کاه ) ، صنعتی ( کاغذ ) و فضولات جانوران تشکیل می شوند و بعضی دیگر هم تنها از گیاهانی به دست می آیند که فقط برای تولید انرژی کاشته می شوند و آن ها را گیاهان زراعی ویژه ی انرژی یا علوفه های انرژی زیستی می نامند . این دسته شامل گیاهانی مانند خیزران و درختانی مانند بید می شود که رشد بسیار سریعی دارند . در آینده گیاهانی را پرورش می دهند که اصلاح ژنتیکی شده انمد و با این کار امکان تولید توده های زیستی بیش تری فراهم می شود .

سوزاندن زیست توده

بعضی از منابع انرژی زیستی را به عنوان سوخت می سوزانند تا انرژی نهفته در آن ها آزاد شود . هم چنین از این نوع انرژی های زیستی در مراکز تولید نیروی برق به جای سوخت های فسیلی استفاده می کنند . در آینده نیز این مواد را همراه با زغال سنگ در کوره های پیشرفته می سوزانند .

بعضی از کارخانه های تولید الوار و مجتمع های تولید کاغذ ، برای تولید گرما و الکتریسیته از دور ریز چوب ( مانند خاک اره و خرده های چوب ) به عنوان سوخت استفاده خواهند کرد .

سوخت های زیستی

مواد زیستی را نیز می توان به سوخت های مایع یا گاز تبدیل کرد که سوخت های زیستی نامیده می شوند . مانند الکل ، سوخت های مایع ویژه ی موتور های دیزل ، هیدروژن و متان . از تخمیر کردن مواد قندی موجود در مواد گیاهی مانند ذرت و نیشکر می توان الکل به دست آورد . کارشناسان در پی یافتن راه های تازه ای برای تهیه ی الکل از الیاف گیاهان و مواد قندی هستند . از دانه های روغنی گیاهان و ضایعات روغن پخت و پز هم می شود سوخت مایع موتور های دیزل را به دست آورد .

هر دو نوع سوخت مایع حاصل از تخمیر مواد غذایی ( مانند الکل و دیزل ) را می توان به تنهایی یا مخلوط با بنزین و گازوئل در وسایل نقلیه به کاربرد و انتشار مواد آلاینده ی زیان آور را در هوا تا اندازه ای کاهش داد . در برزیل الکل حاصل از تخمیر نیشکر ، یک چهارم سوخت مصرفی وسایل نقلیه را فراهم می کند . هم چنین با گرم کردن توده اهای زیستی در کوره هایی با دمای بسیار زیاد ، در نبود اکسیژن ، می توان گاز هیدروژن و متان به دست آورد که محصول این فرایند ، بیوگاز نامیده می شود . در اثر تجزیه و پوسیدن مواد زیستی به طور طبیعی نیز گاز متان تولید می شود . هیدروژن و متان را می توان به عنوان سوخت در توربین های گازی یا کوره ها به کار برد و الکتریسیته تولید کرد .

یک نیروگاه بهره برداری از انرژی زیست توده ( بیومس )

 

نظر شما در مورد انرژی گیاهی چیست ؟ در بخش نظرات منتظریم !

با فیزیک برای زندگی همراه باشید ...