فیزیک برای زندگی

وبسایتی ویژه ی تمامی دوستاران فیزیک

فیزیک برای زندگی

وبسایتی ویژه ی تمامی دوستاران فیزیک

فیزیک برای زندگی

وبسایت فیزیک برای زندگی ، به جهت آموزش فیزیک ( برای علاقه مندان در تمامی گروه های سنی ) توسط موسسه ی آموزشی فرهنگی محمد راه اندازی شده است. این وبسایت برای کلیه ی علاقه مندان به فیزیک ، دانش آموزان و اساتید دانشگاه دارای مطالبی مفید و غنی شده می باشد که می تواند ضمن ارتقای سطح علمی شما ، برای زندگی بهتر به شما کمک کند. ما ، می کوشیم تا مطالب فیزیک را به روشی نوین آموزش دهیم و درک و فهم آن را ساده تر سازیم .
بی صبرانه منتظر نظرات ، انتقادات و پیشنهادات شما هستیم.
http://physics1.blog.ir

دیدگاه شما !

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «سیاهچاله» ثبت شده است

۲۲شهریور

در این مطلب قصد داریم پرسش هایی را در مورد سیاهچاله ها بیان کنیم . پرسش هایی که جزو شگفتی های کیهان محسوب می شوند .
1- سیاهچاله چیست ؟
سیاهچاله یک جرم سماوی بسیار چگال است که قادر به تولید یک میدان گرانشی بسیار بزرگ در اطراف خود است . اگر هر چیزی حتی نور وارد این میدان شود ، هیچ راه گریزی نخواهد داشت و به فنا می رود .
2- سیاهچاله چه شکلی است ؟
سیاهچاله به صورت متقارن کروی است و فضا - زمان اطراف خود را به شکل عسلی که دور یک قاشق تابانده شود به سمت خود می کشد . در این منطقه ی عجیب از فضا - زمان ، مشخص نیست که شما در جهت فضایی یا زمانی یا هر دو سفر می کنید .
3- چه اتفاقی برای نور می افتد وقتی وارد یک سیاهچاله می شود ؟
نور هم مکانند هم جسم دیگری وقتی به داخل سیاهچاله می افتد دیگر توانایی بازگشت ندارد ! و توسط سیاهچاله بلعیده می شود . نوری که بتواند از کنار یک سیاهچاله عبور کند ، به سمت بخش جدیدی از فضا - زمان منحرف می شود .
4- آیا چیزی می تواند از یک سیاهچاله فرار کند ؟!
هیچ چیز ، حتی اطلاعات ! این متناقص است . زیرا به گفته ی استیون هاوکینگ سیاهچاله ها در لحظات نهایی عمرشان تبخیر می شوند و از خود ماده تابش می کنند . در نتیجه باید بتوان این ذرات خارج شده را اندازه گیری کرد . اما هنوز هیچ کدام از تلسکوپ های ما قادر به چنین اندازه گیری نشده اند ! ناحیه ی اطراف سیاهچاله خالی از هر چیزی است . بنابراین برای حل این پارادوکس باید کگفت که هیچ چیز حتی اطلاعات هم توانایی گریز از سیاهچاله را ندارد .
5- چه اتفاقی در مرکز یک سیاهچاله می افتد ؟
ما نیز نمی دانیم چه اتفاقی در مرکز سیاهچاله می افتد ! زیرا قوانین فیزیک دیگر در آن ناحیه ی بسیار چگال به نام تکینگیی ، کارساز نیستند . بنابراین فیزیک دانان به دنبال کشف نظریه ی جدیدی هستند تا بتواند این تکینگی را توضیح دهد .
6- آیا سیاهچاله ها منفجر می شوند ؟
همان گونه که هاوکینگ گفته است ، سیاهچاله ها می توانند تبخیر شوند و حین این تبخیر جرم از دست می دهند . سرانجام تمام جرم خود را از دست می دهند و به صورت یک انفجار گاما ناپدید می شوند . البته هنوز کسی این انفجار را مشاهده نکرده است .
7- آیا حالت های دیگری از ماده به غیر از سه حالت جامد ، مایع و گاز در کهکشان های دیگر وجود دارد ؟
حداقل سه حالت دیگر از ماده در طبیعت وجود دارند و می توانند در کهکشان های دیگر یافت شوند . این حالت ها به موقعیت الکترون در اطراف هسته ی اتم بستگی دارند . اولین حالت پلاسما نام دارد و شامل اتم هایی می شود که بعضی از الکترون های خود یا همه آن ها را از دست داده اند . بخش باقی مانده یون نام دارد و دارای بار مثبت است . دریایی از الکترون ها و یون ها در پلاسما ، می توانند به راحتی میدان های الکتریکی و مغناطیسی حمل کنند . ستارگان عموماً از پلاسما تشکیل شده اند .
دوحالت دیگر ماده حالت های تبهگن هستند که در ستارگان مرده یافت می شوند . این حالت ها توسط کشش گرانشی تولید می شوند . ماده ای که از الکترون های تبهگن تشکیل شده باشد ، در کوتوله های سفید سفید یافت می شوند که در آن ها الکترون به سمت هسته ی اتم کشیده می شوند و یک حالت تبهگن ایجاد می کنند . مکاده ای که از باریون های تبهگن تولید شده باشد ، در ستاره های نوترونی یافت می شود . در این ستاره ها الکترون به سمت هسته کشیده و با پروتون ها ترکیب می شوند تا نوترون ها را به وجود آورند .

نظر شما در مورد این مطلب چیست ؟ در بخش نظرات منتظریم !

با فیزیک برای زندگی همراه باشید ...

گروه فیزیک
۰۸شهریور

جرم سیاهچاله ها چگونه تخمین می شود ؟! » اخترشناسان قادر نیستند سیاهچاله ها را مستقیماً مشاهده کنند ، اما می توانند به مطالعه ی ستارگانی بپردانزند که در حال گردش به دور آن ها هستند . با اندازه گیری دقیق سرعت حرکت و شعاع مدار این ستارگان ، اخترشناسان می توانند جرم سیاهچاله را با استفاده از قوانین گرانش استخراج کنند . این روش برای برای ستارگانی که به دور سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری در گردش هستند ، به کار گرفته شده است . بر همین اساس ، سیاهچاله ی مرکزی کهکشان ما ، حدود سه میلیون برابر خورشید جرم دارد . با میانگین گیری از سرعت تمام ستارگانی که به دور سیاهچاله ی مرکزی کهکشان آندرومدا ( نزدیک ترین همسایه ی کهکشانی ما ) در گردش هستند ؛ اخترشناسان دریافتند که جرم این سیاهچاله ، 30 برابر خورشید ماست .

روش دیگر اندازه گیری جرم سیاهچاله ها ، استفاده از مدل ریاضی است که نشان می دهد چگونه ماده با حرکتی مارپیچی به درون سیاهچاله سقوط می کند . با مقایسه ی مشاهدات انرژی منتشر شده ی این مواد با نتایج مدل ، اخترشناسان به راحتی می توانند جرم یک سیاهچاله را تخمین برنند .

سیاهچاله

حتی نور نیز نمی تواند از میدان گرانشی عظیم یک سیاهچاله فرار کند !

نظر شما در مورد این مطلب چیست ؟ در بخش نظرات منتظریم !

با فیزیک برای زندگی همراه باشید ...

گروه فیزیک
۱۳مرداد
در شبی صاف و بدون ابر ، شاید بدون دوربین یا تلسکوپ هم بتوانید بیش از دو هزار ستاره را در آسمان ببینید . اما اگر از یک تلسکوپ یا دوربین استفاده کنید ، می توانید هزاران ستاره را در آسمان شب ببینید که نورشان بیش از اندازه ضعیف است و با چشم غیر مسلح نمی توان آن ها را دید .
بسیاری از ستاره ها در ظاهر مجموعه هایی را تشکیل می دهند که صورت های فلکی نام دارند . ستاره شناسان عهد باستان ، این مجموعه ی ستاره ها را بر پایه ی شکل ظاهری خاصی که داشتند ، نام گذاری می کردند . از میان صورت های فلکی ، تعداد کمی از آن ها مهم و بسیار معروفند که می توان صورت های فلکی اسد و عقرب را نام برد .
شناخت ستاره ها
ستاره ها نیز مانند خورشید ، کره هایی از گاز های داغ آتشین هستند که انرژی خود را به صورت انرژی نورانی و گرمایی و دیگر انواع تابش پخش می کنند . اندازه ی ستاره ها یکسان نیست . قطر ستاره های غول پیکر به صد ها میلیون کیلومتر می رسد ، در حالی که اندازه ی ستاره های نوترونی کم و بیش به اندازه ی یک شهر است .
ستاره ها به دلیل فاصله ی بسیار زیادشان ، خیلی کوچک به نظر می رشند . نور نزدیک ترین ستاره به زمین ، یعنی آلفای قنطوروس ، چهار سال طول می کشد تا به ما برسد . به همین دلیل ستاره شناسان می گویند این ستاره چهار سال نوری با ما فاصله دارد .
زندگی و مرگ ستاره ها
ستاره ها نیز مانند جانداران متولد می شوند ، زندگی می کنند و سرانجام می میرند . ستاره ها از توده ابری از گاز و غبار موجود در فضا تشکیل می شوند که سحابی نام دارد . نیروی گرانش موجب می شود بخشی از این ابر بزرگ گاز و غبار ، در هم فرو ریزد و در اثر همین فرو رفتن و فشرده شدن ، کره ای چگال تر ( سنگین تر ) را پدید می آورد . دمای این توده ی فشرده در مرکز آن به اندازه ای زیاد می شود که درون آن واکنش های هسته ای روی می دهد و سرانجام در پی آزاد شدن مقدار بسیار زیادی انرژی ، ستاره متولد می شود و شروع به درخشیدن می کند . مدت زمان زندگی یک ستاره و چگونگی مرگ آن به اندازه ی ستاره بستگی دارد . ستاره ای مانند خورشید پیش از آن که به پایان عمرش برسد ، تا ده میلیارد سال هم به درخشیدن خود ادامه می دهد . این ستاره پیش از مرگش منبسط می شود و به ستاره ی بزرگی به نام غول قرمز تبدیل می شود و رفته رفته به صورت یک کوتوله ی سفید در می آید .
ستاره های بزرگ تر عمر کوتاه تری دارند . زمانی که چنین ستاره هایی می میرند ، منبسط می شوند و جثه ای بسیار بزرگ پیدا می کنند که ابر غول نام دارد ، سپس انفجار بسیار بزرگی روی می دهد که ابرنواختر نام دارد و تکه های آن به اطراف پخش می شوند . در اثر این انفجار ، هسته ی ستاره فرو می ریزد و ستاره متراکم می شود و شاید به ستاره ی نوترونی بسیار چگال تری تبدیل شود که جرم یک سر سوزن از این ستاره به میلیون ها تن می رسد . با این که هسته ی ستاره به کلی ناپدید می شود و ناحیه ای با جاذبه ی بسیار زیاد به وجود می آورد که سیاهچاله نام دارد . نیروی جاذبه ی سیاهچاله ها به قدری زیاد است که حتی نور هم نمی تواند از میدان گرانش آن بگریزد . اختر شناسان بر این باورند که سیاهچاله ها انرژی کهکشان های فعال و پر انرژی را فر اهم می آورد .

مقایسه ستاره ها
ستارگان ، اندازه های گوناگونی دارند ؛ کوچک ترین ستاره در این تصویر ، خورشید است که کوچک ترین ستاره است .
یک ستاره ی سرخ ابر غول ، هزاران برابر از خورشید ما بزرگ تر است .

برای آشنایی با موارد مرتبط دیگر مطالب وبسایت فیزیک برای زندگی را ببینید ...

نظر شما در مورد این مطلب چیست ؟ در بخش نظرات منتظریم !

با فیزیک برای زندگی همراه باشید ...

گروه فیزیک

پشتیبانی

360 رنگ
حمایت از ما
خانه
درباره ما
همکاری با ما