خورشید ، ماه و زمین » خورشید فرمانروای منطقه ی ما در فضاست . خورشید ، این ستاره ی محلی ما ، همانند همه ی ستارگان آسمان شب است ، با این تفاوت که به ما بسیار نزدیک تر است . خورشید در فاصله ی 150 میلیون کیلومتری کره ی زمین قرار دارد و میلیون ها بار از دیگر ستارگان به زمین نزدیک تر است .
این ستاره ( خورشید ) مانند همه ی ستارگان ، مقدار بسیار زیادی انرژی در فضا پخش می کند که بیش تر به صورت انرژی گرمایی و نوری است . این انرژی کره ی زمین را جای مناسبی برای زندگی میلیون ها گونه از جانداران ، از گیاهان میکروسکوپی گرفته تا وال های غول پیکر ، ساخته است .
امروزه دانشمندان در پی یافتن راهکار هایی هستند تا خورشید در فراهم کردن انرژی انسان نقش بیش تری داشته باشد . در آینده ی نزدیک ، سرچشکه ی انرژی پایان پذیر ( تجدیدناپذیر ) مانند نفت و زغال سنگ ، به پایان می رسند . اما انرژی پایان ناپذیر خورشید ، هم چنان به سطح کره ی زمین گسیل می شود .
انسان مدت هاست که از انرژی خورشیدی استفاده می کند . مثلاً پیل های خورشیدی نیروی الکتریسیته ی فضاپیما ها را فراهم می کنند و نیروگاه های خورشیدی نیز با متمرکز کردن گرمای خورشید بر روی آینه های بسیار بزرگ ، نیروی برق تولید می کنند .
تصویری از خورشید
گردش روزانه ی زمین
هنگام روز حرکت خورشید را در پهنه ی آسمان می بینیم و فکر می کنیم که خورشید به دور زمین می گردد ، در حالی که چنین نیست . حرکت خورشید از یک سوی آسمان به سوی دیگر ، به این دلیل است که کره ی زمین در هر روز یک بار یه دور خود می گردد . همچنین زمین ضمن گردش به دور خود ، پیرامون خورشید هم می گردد که مدت زمان این گردش کامل 365/25 روز یا به بیان دیگر ، یک سال است .
کره ی زمین از لایه های گوناگونی ساخته شده است . زیر لایه ای از هوا به نام جو ، لایه ای سنگی و سخت و نازک به نام پوسته ، سطح زمین را پوشانده است . پوسته هم بر روی لایه ی سنگی و ضخیم تری به نام گوشته قرار گرفته است . مرکز کره ی زمین نیز که هسته نامیده می شود ، از توده ی بسیار بزرگی از مواد مذاب ساخته شده است که جنس آن از آهن و نیکل است .
پوسته ی زمنی از بخش هایی به نام ورقه ی قاره ای ساخته شده است که جا به جا می شوند . در اثر جا به جا شدن این ورقه ها ، قاره ها از یکدیگر فاصله می گیرند ، آتش فشان ها فوران می کنند یا زمین لرزه ها به وجود می آیند . همچنین در اثر عمل هوازدگی و جاری شدن آب در سطح زمین ، فرسایش روی می دهد که حتی بلند ترین کوه ها در اثر فرایند تدریجی فرسایش ، سرانجام به تپه هایی کوچک تبدیل می شوند .
زمین ، زیستگاه ما
ماه
درست همان طور که خورشید هنگام روز ، در آسمان نمایان می شود ، ماه نیز شب هنگام در آسمان خودنمایی می کند . ماه ، تنها قمر زمین به شمار می رود که ماهی یک بار به دور کره ی زمین می گردد . و در این مدت با توجه به آن که خورشید چه بخشی از کره ی ماه را روشن می کند ، شکل های ظاهری گوناگونی به خود می گیرد .
قطر کره ی ماه حدود یک چهارم قطر کره ی زمین است . از آن جایی که کره ی ماه کوچک تر است ، نیروی جاذبه یا گرانش کم تری نسبت به زمین دارد . اما گرانش ماه به اندازه ای است که سبب پیدایش جریان های جزر و مد در سطح آب های اقیانوس های زمین می شود .
کره ی ماه بدون جو و آب است و تا امروز ( 10 مرداد ماه 1394 هجری شمسی ) تنها جرم آسمانی است که انسان توانست قدم بر سطح آن بگذارد . بین سال های 1969 و 1972 میلادی ، دوازده فضانورد با سفر به کره ی ماه ، در سطح آن راه رفته اند .
تصاویری واقعی و زیبا از کره ی ماه
برای آشنایی با موارد مرتبط دیگر مطالب وبسایت فیزیک برای زندگی را ببینید ...
نظر شما در مورد این مطلب چیست ؟ در بخش نظرات منتظریم !
با فیزیک برای زندگی همراه باشید ...
